|
หัดเข้าใจเขาบ้าง
โดย... สุวลี ****************** |
||
| มีบางความคิด เมื่อเสนอออกมา จะเห็นจิตใจที่เต้นโครมคราม ตัวชา วูบวาบ เหงื่อกาฦหลั่งไหล ! | ||
| นั่นแสดงว่า
จิตใจของเรา "ไม่รับประทาน" เช่นเดียวกับอาหารบางชนิด ที่ทำให้เจ้าของชีวิตลำคอตีบตันขึ้นมาทันที
จน "กลืนไม่ลง" "ใส่ปาก" ง่ายกว่า "ใส่สมอง" หลายเท่า |
||
| เพราะเหตุนี้ การหัดกินง่าย จึงนับป็นกระบวนการเตรียมพร้อมน้อมรับความคิดเห็นที่ยิ่งใหญ่ เพราะ | ||
| มนุษย์เป็นสิ่งชีวิตชนิดเดียวที่สามารถฝึกเดินทางด้วย "เหตุผล" มากกว่าเพียงแค่ "สัญชาตญาณ" แม้ยอมรับใน "เหตุผล" ก็ยังต้องฝึกฝน ฝึกปรือ จนกว่าจิตใจจะปรับลงตัว | ||
| ถามว่า
โกรธคือโง่ แต่ใจทำไมยังไม่ยอม ? ถามว่า เหล้า บุหรี่มีอันตราย แต่ทำไมยังชอบดื่ม ชอบสูบ ? |
||
| จะเห็นได้ว่า "ความสุข" กับ "เหตุผล" ก็ยังเดินทางอยู่ในตัวเราอย่างพลุ่งพล่าน | ||
| "รู้ดี"
ก็ใช่ว่าจะ "ทำได้" "ทำได้" ก็ใช่ว่าจะ "ทำได้บ่อย ๆ" อาจจะมีพลังความเพียรแค่ไม่กี่ครั้ง |
||
| พฤติกรรมของมนุษย์ จึงลึกซึ้ง แต่ไม่ลึกลับ กลับรอคอยการค้นหา การศึกษาอย่างกระตือรือร้น | ||
| ซู เมกเกอร์ ผู้เขียน "สิทธารถะ" เขียนทษฎีชีวิตไว้น่าคิด... | ||
| "มนุษย์...มักตัดสิน "คนอื่น" ด้วยการกระทำ แต่ตัดสินใจ "ตัวเอง" ที่เจตนา !".. ช่างลำเอียงอะไร | ||
| ขนาดนั้น | ||
| คนเราก็แปลก ชอบศึกษาไปเสียทุกอย่าง ชอบเรียนรู้กลไกสารพัด รู้กระทั่ง วงจรของดวงดาวแต่ละ | ||
| ดวงแห่งเอกภพ เมื่อไหร่จะโผล่ให้เห็น..! รู้กระทั่งการใช้คอมพิวเตอร์ ที่ย่นเวลาทำงานจาก 1ปี เหลือแค่ 1 วินาที..! | ||
| แต่เสียอย่างเดียว
กลับไม่รู้จักชีวิตมนุษย์ด้วยกัน มัวแต่ "ถือสา" มากกว่า "ศึกษา"
ใช่ไหม ? "หัดเข้าใจเขาบ้าง" ความอึดอัดจะได้ผ่อนคลาย ความอาฆาต พยาบาทจะได้ลดอุณหภูมิลง ต้นไม้แห่ง |
||
| เมตตาจะได้แตกใบอ่อนเสียที
เพราะเส้นทางชีวิตมาจากแหล่งกำเนิดที่แตกต่าง การเรียนรู้ การต่อสู้เพื่อความอยู่ รอด มีเงื่อนไขที่ต่างกันไป |
||
| จากการเวียนว่ายตายเกิดกี่แสน ๆ ล้าน ๆ ชาติที่ไม่อาจนับหมด เราจึงเป็นชีวิตที่พัฒนา มีเอกลักษณ์ | ||
| ของตัวเอง เพราะเหตุนี้ ไยจึงจะคาดคั้นให้คนอื่นคิดเห็นเหมือนเรา ทำเหมือนเรา พูดเหมือนเรา ? | ||
| "หัดเข้าใจเขาบ้าง" ในความเลว เรากลับพบความจริงที่น่าฉงน เหตุผลที่เลวมีหลายเจตนา | ||
|
เพราะโลภะ เพราะยากจะบังคับใจ |
||
| เปิดใจให้กว้าง ปล่อยวางความคิดเก่า ๆ คนเราล้วน "ใฝ่ดี" เสียแต่ว่า บางครั้ง... | ||
| - เกิดในสิ่งแวดล้อมที่เลวร้าย - พ่อแม่เป็นตัวการป้อนข้อมูล - มีเพื่อนชั่ว - เรียนรู้จากตัวอย่างที่ไม่ได้มาตรฐาน - ฯลฯ |
||
| ตัวเราเองดีแล้ว ก็อนุโมทนาสาธุ แต่คนที่ไม่เป็นอย่างเรา โปรดเห็นใจเขาหน่อยเถอะ | ||
| "ไม่เป็นอย่างฉันสักชาติก็ให้มันรู้ไป" | ||
| อภัย - เมตตา เป็นดอกบัวทอง รอการเติบโต การจะบานเต็มที่ขาดอีกสักนิด ปุ๋ยชั้นดี คือ "เลือดสด ๆ" | ||
| เลือดสด ๆ เป็นไฉน ก็คือความเจ็บปวดนั่นเอง | ||
| "หัดเข้าใจเขาบ้าง" สอนเท่าไรก็ไม่จำ ทำไมโจทย์แค่นี้คิดไม่ออก ? | ||
| เถอะนะ เธอไม่โง่ เธอไม่รู้สึกหรอก..! เพราะไม่ยอมเข้าใจ เราจะกลายเป็น ตาแก่เอาแต่ใจตัว ที่คน | ||
| คนรอบข้างเขาเบื่อหน่าย | ||
| ที่มาของทุกคนล้วนเป็นเรื่องที่น่าเห็นใจ ก็ใครเล่าอยากมีขอบกพร่อง อยากมีจุดอ่อน อยากทำอะไร | ||
| ผิดพลาด ? | ||
| พยายามเข้าใจสถานการณ์ พยายามเข้าใจความเป็นตัวเขา รุ่มร้อนก็พลันผ่อนคลาย คนที่ไม่เคยจับผิดตัวเอง ก็จะยิ่งถือสาคนอื่นง่ายนัก นั่นก็คือเครื่องประจานตัวเอง แสนละอาย.. ! |
||
| "หัดเข้าใจเขาบ้าง" ความเป็นเด็กอยู่ที่การดึงดัน จะเป็นอย่างที่เป็น ไม่มีการหยืดหยุ่น ไม่มีความคิด | ||
| ที่จะโน้มน้อมเข้าใจผู้อื่น | ||
| สังคมวันนี้ จึงมีเด็กในร่างของผู้ใหญ่มากกว่ามากนัก | ||
| "หัดเข้าใจเขาบ้าง"
นรกพลันหาย สวรรค์พลันปรากฎ เป็นถ้อยคำแห่งควาเบิกบาน เป็นความมหัศจรรย์ของชีวิต ถ้าคิดได้..! |
||
|
*************************** |
||
|
ที่มา: วารสาร "ดอกหญ้า" อันดับที่ ๑๐๓ หน้า ๔๙-๕๒ คอลัมน์ "ถ้อยคำสิริมงคล" โดย สุวลี |
||
กลับไปหน้าแรก กลับไปหน้า Web วัดท่าไทร ไป Web สำนักงานเจ้าคณะภาค ๑๖ ไป Web ศูนย์ฝึกอบรมคอมพิวเตอร์วัดท่าไทร ไป Web สำนักงานเจ้าคณะจังหวัดสุราษฎร์ธานี |
||